Zsazsagiletjes (eindelijk...)

Eergisteren (zaterdag) hadden we nog eens een naainamiddag, mijn dochterken (Leen) en ik.
Zij wou persé een giletje maken voor haar petekindje en ik heb er ééntje gemaakt voor het oudere zusje.
Leen is al even (of misschien nog iets meer ;-p) ongeduldig dan ik...het moet vooruit gaan, iets losdoen of efkes een beetje beter stikken... dan vraagt zij zich af of dit wel echt nodig is??? Als ik dan mijn streng gezicht opzet ;-p , dan rolt ze eens met haar ogen ;-) en zoekt een decouvitje en begint (al zuchtend) aan het vervelende karweitje.  Maar alle gekheid op een stokje, de twee giletjes zijn af.  Het hare in de gewone 'schaapjesstof' met twee soorten voering, omdat de stukjes gebruikte stof net niet groot genoeg waren om het hele gilet mee te doen, maar eigenlijk is dit niet zo erg, de voering is autootjesstof die ik bij Nicky gevonden heb.  Het ziet er wel leuk uit. 

Het andere giletje is gemaakt van de fantastische zachte 'pluche' die Tilda voor mij meebracht.  Hiervoor was de voering gewoon een stukje stof dat we nog liggen hadden.  Pluche is hier wel het juiste woord.  Al goed dat ik voorzien heb om deze week toch wat  (vervelende) hoognodige huishoudelijke klussen te doen, stofzuigen en kuisen is daar één van, en dat is nu zeker nodig, want de pluche had gisteren wel vrij spel: alles hing vol, de strijkplank, het tapijt, de tafel, onze kleren , 't was de moeite.

We hebben de giletjes gemaakt volgens de methode van Tante Hilde, dat ging wel vrij makkelijk, en toen ik bezig was kwam het allemaal terug: vele jaren geleden heb ik een aantal gilets gemaakt voor de leden van een Big Band.  Ik had toen de volgorde van het naaien op een klein papiertje geschreven. 

Natuurlijk wou ik dat papiertje nu terugvinden, maar zoals dat meestal gaat: papiertje nergens te vinden, dus ik dacht dat ik het wel had weggegooid.  Maar oh wonder, vorige week heb ik het toch wel teruggevonden zeker, het ziet er wel wat versleten uit, maar desalniettemin ikke blij ;-),  want hier staat in gewone lettertjes hetgeen Tante Hilde zo mooi met foto's aantoont.  Maar vergeet het dat alles daarna zonder fout stikken en zonder losprutsen verlopen is...De striklintjes ... ik had de lange uiteinden naar binnen gelegd zodat er slechts een paar cm uitstaken om een strik te maken...Ik heb het al vaker gezegd, ikke en logica brrrr...  Leen trekt op dat vlak op mij (op andere vlakken ook wel, maar daar ga ik nu niet over uitweiden) maar zij had het dus wel mooi tegoei gedaan.  Enfin, de giletjes zijn af, 't is nu te hopen dat de kindjes het ook mooi vinden.